Αξιολόγηση των ρηγμάτων

Της Ζωγιας Kουταλιανου

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Νέα ρήγματα στην ανατολική Θεσσαλονίκη, που έφερε στο φως ο... μετροπόντικας, και η μελέτη των ρηγμάτων στην περιοχή της ιταλικής πόλης L’ Aquila, που προκάλεσαν τον πολύνεκρο σεισμό του Απριλίου 2009, στρέφουν τους επιστήμονες στην καταγραφή και αξιολόγηση μικρότερων και μεγαλύτερων, ενεργών και ανενεργών ρηγμάτων μέσα και δίπλα σε κατοικημένες περιοχές, προκειμένου να διασφαλιστεί η αντισεισμική θωράκισή τους.

Τα νέα ρήγματα στην περιοχή της οδού Βούλγαρη και στην Καλαμαριά Θεσσαλονίκης μελετήθηκαν για πρώτη φορά με αφορμή τις εργασίες του μετρό για κατασκευή σταθμού στην περιοχή. Με αφορμή τις επικείμενες εργασίες για τη διάνοιξη της εξωτερικής περιφερειακής της Θεσσαλονίκης, μελετήθηκε το γνωστό ρήγμα του Ασβεστοχωρίου.

Τις εξελίξεις παρουσίασε ο καθηγητής Γεωλογίας και κοσμήτορας της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ, κ. Σπ. Παυλίδης, στο πλαίσιο του 19ου Συνεδρίου της Καρπαθο - Βαλκανικής Γεωλογικής Ενωσης που πραγματοποιείται από χθες μέχρι την Κυριακή στη Θεσσαλονίκη, επισημαίνοντας την ανάγκη να μελετηθούν όλα τα ρήγματα και να αξιολογηθεί η επικινδυνότητά τους.

Κατά τον ίδιο, η «αστική γεωλογία» -όπως αποκαλείται η μελέτη των ρηγμάτων εντός πόλεων- αποτελεί διεθνή τάση, που ξεκίνησε από την Ιαπωνία μετά τον σεισμό του Κόμπε το 1995, όταν διαπιστώθηκε πως το ρήγμα που τον προκάλεσε βρισκόταν στην καρδιά της πόλης, ενώ επιβεβαιώθηκε και στον σεισμό της Αθήνας του 1999 που προκλήθηκε από ένα μικρό και χαρτογραφημένο ρήγμα -αυτό της Φυλής Αττικής- το οποίο θεωρούνταν ασήμαντο. Αντίστοιχη ήταν και η περίπτωση του πρόσφατου σεισμού στην Αϊτή, αλλά και του τελευταίου σεισμού στη Ν. Ζηλανδία, όπου τα ρήγματα περνούσαν δίπλα και μέσα από κατοικημένες περιοχές. «Η πολιτεία θα πρέπει να υλοποιήσει στοχευμένα προγράμματα για εφαρμοσμένες έρευνες στο κάθε ρήγμα», τόνισε στην «Κ» ο κ. Παυλίδης.

Σ’ αυτήν την κατεύθυνση, πάντως, η ομάδα του καθηγητή συνεργάζεται με το Εθνικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής της Ρώμης που διαθέτει ενημερωμένη και λειτουργική βάση δεδομένων ρηγμάτων, την οποία επιχειρούν να επεκτείνουν και στην Ελλάδα με πρότυπα τις βάσεις δεδομένων της Ν. Ζηλανδίας και της Ιαπωνίας.

«Πρέπει να ξεφύγουμε από τη λογική του επίκεντρου και να περάσουμε στην αιτία του σεισμού, που είναι τα ρήγματα, αλλά πάντα λαμβάνοντας υπόψη μας το γεωλογικό υπόβαθρο», σημείωσε ο κ. Ι. Παπανικολάου, διδάκτωρ στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και μέλος του Κέντρου Ερευνας Φυσικών Καταστροφών του UCL του Λονδίνου, που παρουσίασε την ερευνητική εργασία στο συνέδριο.