Την ίδια στιγμή προτάσεις για μελέτες ρηγμάτων μέσα στη Θεσσαλονίκη μένουν άνευ απάντησης, έχει κολλήσει στον ΟΑΣΠ το θέμα των μικροζωνικών μελετών που δείχνουν το μέγεθος των ζημιών ανάλογα με το μέγεθος των σεισμών, ενώ στάσιμη είναι η μεγάλη έρευνα που ξεκίνησε μετά τον σεισμό της Αθήνας, το 1999. Σύμφωνα με την καθηγήτρια Σεισμολογίας του ΑΠΘ, Ελευθερία Παπαδημητρίου, η περίοδος επαναδραστηριοποίησης των ρηγμάτων της λεκάνης της Μυγδονίας είναι της τάξης των 100 ετών και άνω έως και των 300 ετών και «το ρήγμα που έδωσε τον σεισμό του 1978 στη Θεσσαλονίκη δεν θα ενεργοποιηθεί στη διάρκεια της ζωής μας». Υπογραμμίζει όμως ότι ούτε οι επιστήμονες ούτε η πολιτεία θα πρέπει να εφησυχάζουν, καθώς στη λεκάνη της Μυγδονίας υπάρχουν περίπου 15 παρόμοια ρήγματα, γνωστά στους σεισμολόγους από ιστορικούς σεισμούς και μερικά από αυτά δεν έχουν ενεργοποιηθεί εδώ και 2.000 χρόνια.
Τα ρήγματα της λεκάνης της Μυγδονίας δεν μπορούν να δώσουν σεισμούς μεγέθους πάνω από 6,5 Ρίχτερ, επισημαίνει ο καθηγητής Σεισμολογίας στο ΑΠΘ και γραμματέας της Καρπαθο-Βαλκανικής Γεωλογικής Ενωσης, Σπύρος Παυλίδης. Οπως λέει, μέσα στην πόλη της Θεσσαλονίκης, τα ρήγματα είναι μικρά και μικρής δυναμικής, ενώ τα μεγαλύτερα ρήγματα, τόσο σε μήκος όσο και σε δυναμικότητα, βρίσκονται πιο μακριά από την πόλη. Ενα ρήγμα-φάντασμα απασχολεί τους σεισμολόγους στην Πάτρα, 2 χρόνια μετά τον σεισμό των 6,4 Ρίχτερ, το 2008, στη ΒΔ Πελοπόννησο, που είχε προκαλέσει σημαντικές ζημιές.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Τεκτονικής Γεωλογίας στο Πανεπιστήμιο Πάτρας, Γιάννη Κουκουβέλα, «το πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία 30 - 40 χρόνια, στην περιοχή γίνονται συνέχεια σεισμοί χωρίς να μπορούμε να βρούμε τα ίχνη τους στην επιφάνεια της Γης».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου